Od Nimfadory

Gdy wróciłam z Larrym do stada, nigdzie nie widziałam Pitcha. Pomyślałam że pewnie poszedł się przejść. Wszyscy jeszcze spali, ale poszłam do Lili, okazało się, że ona już wstała i robi jakiś eliksir.

- Witaj! – zawołałam od progu- Mam niespodziankę

- Niespodziankę? Hmm… a jaką? – gdy to powiedziała zza moich łap wychylił się Larry – Ojeeej, jaki słoodki.

- Jak ona ma na imię? – spytał mnie lampardzik, a moja przyjaciółka zrobiła dziwną minę

- Ma na imię Lili i proszę zwracaj się do mnie i do niej, ponieważ ona Cię nie rozumie- uśmiechnęłam się pogodnie

- Nimfadoro, co to było? – zapytała, a ja opowiedziałam jej o wszystkim, nawet o tym jak go uratowałam. W tym momencie zrobiła przerażającą minę.

- To straszne- wyszeptała. Chciałam zmienić temat więc spytałam

- Nie widziałaś gdzieś Pitcha?

- Nie, ostatni raz wczoraj wieczorem a co?

- Nic, nie wiedziałam go dzisiaj, ale pewnie poszedł się przejść- uspokoiłam ją .

Bawiłyśmy się z Larrym i zapoznawałyśmy do z Lisą. Od razu się polubili. Wyszłyśmy z jaskini dopiero popołudniu, a Pitcha nadal nie było, jego towarzysza również

- Wygląda na to, że uciekł – skomentowała Lili.

Smutno mi było z tego powodu, ale nie miałam czasu zastanawiać się tym zbytnio, gdyż ujrzałam Yuki. Prowadziła ze sobą jakiegoś wilka.

- Nimfadoro, Lili chcę wam przedstawić mojego brata- Dave’a. Mógłby dołączyć do watahy? – zapytała prosząco

- Jasne- uśmiechnęłam się do niego, a on zrobił to samo. Zauważyłam błysk w jego oku ale nie miałam czasu się zastanawiać, bo Larry ciągnął mnie za łapę- zapewne chciał mi coś pokazać